ජීවින ගමන

පහු කරගෙන ආපු
හැම කන්දක් ම
නඟින කං කිව්වෙ
"මේක විතරයි"  කියල...

දැන්,
මුදුනට ම ආව ම
තවත් කඳු නම් නෑ...

ඒත් දැන් කියනව
බහින්න තියෙනව කියල....

හෘද සාක්ෂිය

මොන වැඩේ කරන්න ගත්තත්
මොකක් හරි අවුලක් පෙන්නන්නෙ...
ඕන එකටයි එපා එකටයි හැම එකටම කෑ ගහන්නෙ...
හොඳ නරක මට තේරෙනවා
කියන්න කටක් නොතිබ්බට එනවා මෙතන සාක්කි දෙන්න...
දැන් වත් වහනව කට...

පටු

"අර ගහ ගාව
බංකුවෙ ඉන්නෙ..."

"ඉතින්...?"

"මම බලාගෙන හිටිය,
හැමදාම තනියම ඔතන ...
අර ළමයි සෙල්ලං කරනවා බලාගෙන ඉන්නෙ...
මට මිහිහව සැකයි.
මොකෙක් හරි අපචාර කාරයෙක් ද දන්නෙ නෑ."

"නෑ... නෑ... මිනිහ නරක මනුස්සයෙක් නෙමෙයි."

"කොහොමද එහෙම කියන්නෙ...?
මට නම් මිනිහව තඹේකට විස්වාස නෑ...
පේන්නෙ නැද්ද මූණෙ හැටි..."

"නෑ... නෑ... මම මිනිහ ත් එක්ක කතා කරල තියෙන ව...
දවසක් වහින වෙලාවක අපි දෙන්න ම දුවගෙන බස් හෝල්ට් එකට ආව.
එදා හොඳටම වැස්ස...
ඉතිං කම්මැලි කම යන්නත් එක්ක අපි කතාවට වැටුන..."

"ඉතින් මිනිහ මොකද කිව්වෙ...?"

"මිනිහ ඉන්නෙ තනියම...
මිනිහට ත් අපේ වයසෙ දුවෙක් හිටිය ලු..."

"හිටිය ලු කිව්වෙ?"

"මොකක් ද ලව් කේස් එකකට දිවි නහ ගත්තලු"

"නෑ... මිනිස්සු එච්චරම මෝඩ ද?"

"මිනිහ ගෙ නෝනත් නැතිවෙලා.
ගෙදර සොහොනක් වගේ පාලුයි ලු...
ඒ හින්ද හැමදාම පාක් එකට ඇවිල්ල ළමයි සෙල්ලම් කරනවා බලන් ඉන්නව ලු...
හිතේ සංතෝසයක ට තියෙන්නෙ එච්චරයි ලු."

"පව්..."

"ඔව් පව් තමා.."

වැරැද්ද ii

නිමිත්ත අකූ : රෑ බදුල්ලෝ
වැරැද්ද

අද ත් මේකි ඇවිල්ල
අර තල් කොටේ ට මුවා වෙලා ඉන්නෙ
වෙන ද නං මේ වෙන කොට අර බල්ල ත් ඇවිල්ල
අද පරක්කු යි

අර ඌ එනකං බලාගෙන ඉන්න හැටි
අම්ම අප්ප මැරිල වගේ
මෙච්චර මම මේකි පස්සෙ එද්දි මේකි මේ පර බල්ලෙක් එක්ක තුරුළු වෙන්න හදනව.
මම කාට හරි මේකි ගැන කිව්වනම් මේකි ව මෙලහකට මරල.
ඒත් මමත් ඒකිට ආදරෙයි....

ඒත් උඩ ඉන්න දෙයියන් ගෙ නාමෙන් මම තවත් මේක බලං ඉන්නෙ කොහොමද?

අපේ ජාතිය, අපේ නිජ භූමිය, අපේ සටන පාවා දෙන්න මම තිට ඉඩ තියන්නෑ...
මම,
උඹව  තුරුළු කරන්න බලාගෙන හිටපු මේ අත් දෙකෙන් ම උඹව මරනව... මරනවා....

මරල මමත් මැරෙනව.....

වැරැද්ද

නිමිත්ත අකූ : රෑ බදුල්ලෝ

හරි
දැන් උඹ කියන්නෙ
රෑට රෑට උඹ ල හම්බුනේ ලව් කරන්න කියල ද?
උඹ එච්චරට ම මෝඩ ද මිනිහෝ...?
ඒ ගෑනි උඹ ට ආදරේ කළා කියල ද උඹ හිතන්නෙ?

ඒකි අපේ හැතිරිය ක්
උන් අපේ එවුන් කී දාහක් නම් මැරුව ද?
උඹ ට ඇත්තට ම පිස්සු ද?

ඒකි උඹ ව රැවැට්ටුවා
වෙලාව ආව නං ඒකි උඹ ව මරන්න දෙපාරක් හිතන්නෙ නෑ
ඒත් උඹ...
උඹ තවමත් ඒකි ට ආදරෙයි කිය කිය ඉන්නව.

දාපල්ල  ඕක ව කූඩුව ට....

යුටෝපියාව

ගැටුම් නැති

තහංචි නැති

වංචාව නැති

දූෂණය නැති

භීෂණය නැති

අසාධාරණය නැති

         .
         .
         .

මිනිස්සු නැති...

ෆැන්ටසිය

හැමතැනම
තහංචි
නීති

සදාචාරය
සංස්කෘතිය
සභ්‍යත්වය

ආගම
විද්‍යාව

ආදරය
වෛරය

සමාජය
මම

පණ පොවපු
යථාර්ථයේ
නීති...

එපා
මට...

යන වෙලාව

පිස්සු ද?
මම මැරෙන්න බය නෑ

ඒත් දැන් ම නම් මැරෙන්න බෑ...
තාම හරියට හම්බ කළෙත් නෑ නෙ.
තව කොච්චර නං දේවල් කරන්න තියෙනව ද?...
ඒක හින්ද දැන් ම මැරෙන්න බෑ....

මිනිස්සු i

මිනිස්සු හරිම අමුතු ජාතියක්...
කතාව පටන් ගන්න ඕනෙ මිනිසා දේශපාලන සත්ත්වයෙක් ය කියන කතාවෙන්. අපි හැමෝම අහල තිබුණ ඇත්තටම මොකක්ද ඔය කතාවෙ තේරුම?  හැබැයි චූටි කාලෙ අපේ තාත්ත ආසාවෙන් ටීවි එකේ දේශපාලන ප්‍රවෘත්ති බලද්දි ළඟට වෙලා හිටපු එක ඇරෙන්න ඔය ගැන විග්‍රහ කරන්න මට ඇති සුදුසුකමක් නම් නෑ. ඒත් රටේ ලෝකෙ වෙන එක එක සිද්ධි දිහා බලන් ඉන්න කොට මට ත් නිකමට හිතුන කයියක් දෙන්න.

මීට අවුරුදු දහ දාහකට විතර කලින් තමයි මිනිස්සු එඬේර යුගය අත ඇරල ස්ථිර ජනාවාස හදාගෙන ගොවි යුගය ආරම්භ කරන්නෙ. එතකං මහා තැනිතලා වල විසිරිලා හිටපු කට්ටිය ගොවිතැනට සුදුසු සශ්‍රීක ගංගා නිම්න වල රැස් වෙන්න ගත්ත. සමාජ ක්‍රමයක් බිහි වෙන්න ගත්ත. හැබැයි ඒත් එක්කම කට්ටියට තේරෙන්න ගත්ත ඉස්සර වගේ හැමෝටම ඇති තරම් ගොවි බිම්, හරක-බාන, වතුර, කොටින්ම කිව්වොත් සම්පත් නැති විත්තිය.  ඔන්න පළවෙනි ප්‍රශ්නෙ: අසීමිත අවශ්‍යතා හමුවේ සම්පත් වල සීමිත බව...

ඉතිං ඔය සීමිත සම්පත් ටික කට්ටිය පුලු පුලුවං විදිහට අයිති කර ගත්ත. මොනා වුණත් ජීවත් වෙන්න ඔය ටික ඕනෙ නෙ. ඊට පස්සෙ බලාගෙන ගියා ම සමහරු වැඩිපුර අයිති කරගෙන. දෙ‍වෙනි  ප්‍රශ්නෙ: සීමිත සම්පත් වල අසමාන ව්‍යාප්තිය...

ඔන්න දැන් ලොකු ප්‍රශ්නය ක්. සම්පත් සීමිත වුණා වගේ නෙමෙයි, කවුරුවත් කොහොමද එහෙම වැඩිපුර අයිති කර ගන්නෙ? මේක ඇත්තටම පවතින සමාජ ක්‍රමයට ම තර්ජනයක්.
සරල විසඳුම, ප්‍රචණ්ඩත්වය.
ඒත්  ප්‍රචණ්ඩත්වයෙන් ගොඩක් දුර යන්න බෑ නෙ. පැවැත්මක් නෑ.
ඊට වඩා හොඳ විසඳුමක් දේශපාලනය.
ඒ කියන්නෙ සම්පත් වල විෂම ව්‍යාප්තිය පැහැදිලි කරල දෙන එක.

සම්පත් වල විෂම ව්‍යාප්තිය කියන්නෙ සරලවම ටික දෙනෙක් සම්පත් වැඩි ප්‍රමාණයක් පරිභෝජනය කරන එකට. ඒ ටික දෙනා එහෙම කරන්නෙ ඇයි කියන එක තමයි දේශපලනය කියන්නෙ.

එදා මෙදා තුර ඒක ට එක එක කයි දීල තියෙනවා.
උදාහරණයක් ගත්තොත් "දෙවියන්" කියන්නෙ එහෙම හොඳ කයියක්.
මැවුම්කාර ලෝක පාලක දෙවියන් වහන්සේ ගේ නියෝජිතයන් ට එහෙම ටිකක් වැඩිපුර සම්පත් තිබ්බයි කියල වැරද්දක් කියන්න බෑනෙ.

ඌර්, කීෂ්, ලගාෂ්, නිප්පූර් වගේ මෙසපොතේමියානු පෞර රාජ්‍ය වල වුණේ මේක තමයි. නගරයේ බලය තිබුණෙ පූජක පන්තිය අතේ.
නයිල් නදී ශිෂ්ටචාරය පැත්තට යනකොට පාලකයා දේවත්වය ලබනවා. උදා සහ සන්ධ්‍යා තරුව වෙන මහා පාරාවෝ කියල ඒ පාලක පදවියේ නම වෙනස් වෙනවා.

දැන් මේ එන්න එන්න සංවිධානය වෙන සමාජය ට පේනවා වටපිටාවෙ තියන සම්පත් වෙන වෙන කට්ටිය පාවිච්චි කරන බව. කලින් කිව්ව වගේ වැඩි වැඩියෙන් සම්පත් අයිති කර ගන්න ඕනෙ හින්ද අර සරල විසඳුම, ඒ කිව්වෙ ප්‍රචණ්ඩත්වය ආයෙමත් කරළියට එනවා. යුද්ධය පටන් ගන්නවා.

යුද්ධ කරන්න නම් ඒක ට හමුදාවක් ඕනෙ. ඒ හමුදාව මෙහෙයවන්න නායකයෙක් ඕනෙ. ඒ නායකයා ශක්තිමත් ම, දක්ෂ ම සටන් කරු වෙන්න පුලුවන්. නැත්නම් කපටි ම  උපාය-මාර්ග ශිල්පියා වෙන්න පුලුවන්. කොහොම වුනත් යුද්ධයෙන් අයිති කර ගන්න සම්පත් වලින් වැඩි ප්‍රමාණයක් අයිති වෙන්නෙ හමුදා ප්‍රධානිය ට තමයි.

මේ විදිහට  දේව වරමින් හරි යුධ බලයෙන් හරි ඒ ඒ පාලකයන් ට අසීමිත බලයක් ලැබෙනවා. මේ පාලන ක්‍රමයට නමක් දෙනවා ස්වාධිකාරීතාව Despotism කියල.


මම මේ ඉතාමත් සරල ව ඉතාමත් වේගයෙන් ඉදිරිපත් කලේ මගේ දැනුම ට අනුව මිනිස් සමාජ ක්‍රමයේ ඉතිහාසය. කතාව තවම ඉවර නෑ. ඒත් මේ ටික ටයිප් කරන්නත් දවස් හතරක් ගිය හින්ද ඉතිරි ටික වෙලා තියෙන හැටියට තව ටික දවසකින් ජාලගත කරන්නම්.  

මේ පාර...

කලින් ආපු හැමෝම අපි ව රැවැට්ටුවා.

ඔක්කොම එක යි.

ඒත්,

මේ පාර එහෙම වෙන එකක් නෑ...

සාධාරණීකරණය

අපි තමයි හරි
අපිට වරදින්න විදිහක් නෑ

අපේ සටන උතුම්

අපේ ශුද්ධ වූ දෙවියන් ගේ  නාමයෙන්

අපේ දියුණු ශිෂ්ටාචාරයේ සමෘද්ධියෙන්

අපේ වටිනා නිදහසේ මහිමයෙන්

අපේ පිවිතුරු රුධිරයේ තේජසින්

අපේ ‍‍ශ්‍රේෂ්ඨ නායක තුමා ගේ දෘෂ්ටියෙන්

අපි තමයි හරි

අපිට වරදින්න විදිහක් නෑ

අපේ සටන උතුම්
අපේ සාමය තමයි නියම සාමය...

How Tall Are You?

ලොකු

අපි ට

පුංචි කාලෙ දි 

ලොකු වුණාම 

හැසිරෙන්න ඕනෙ හැටි

ගැන ගොඩාක් දේවල්

කියල දෙනවා...

ඒත් 

පස්සෙ කාලෙක

ඒ කියපු විදිහට 

කවුරුවත් හැසිරෙන්නෙ නෑ 

කියල 

තේරුම් යනවා...

එහෙම වුණාම 

කියනවා

"ලොකු වුණා"

කියල...