Friday, July 22, 2011
පටු
"අර ගහ ගාව
බංකුවෙ ඉන්නෙ..."
"ඉතින්...?"
"මම බලාගෙන හිටිය,
හැමදාම තනියම ඔතන ...
අර ළමයි සෙල්ලං කරනවා බලාගෙන ඉන්නෙ...
මට මිහිහව සැකයි.
මොකෙක් හරි අපචාර කාරයෙක් ද දන්නෙ නෑ."
"නෑ... නෑ... මිනිහ නරක මනුස්සයෙක් නෙමෙයි."
"කොහොමද එහෙම කියන්නෙ...?
මට නම් මිනිහව තඹේකට විස්වාස නෑ...
පේන්නෙ නැද්ද මූණෙ හැටි..."
"නෑ... නෑ... මම මිනිහ ත් එක්ක කතා කරල තියෙන ව...
දවසක් වහින වෙලාවක අපි දෙන්න ම දුවගෙන බස් හෝල්ට් එකට ආව.
එදා හොඳටම වැස්ස...
ඉතිං කම්මැලි කම යන්නත් එක්ක අපි කතාවට වැටුන..."
"ඉතින් මිනිහ මොකද කිව්වෙ...?"
"මිනිහ ඉන්නෙ තනියම...
මිනිහට ත් අපේ වයසෙ දුවෙක් හිටිය ලු..."
"හිටිය ලු කිව්වෙ?"
"මොකක් ද ලව් කේස් එකකට දිවි නහ ගත්තලු"
"නෑ... මිනිස්සු එච්චරම මෝඩ ද?"
"මිනිහ ගෙ නෝනත් නැතිවෙලා.
ගෙදර සොහොනක් වගේ පාලුයි ලු...
ඒ හින්ද හැමදාම පාක් එකට ඇවිල්ල ළමයි සෙල්ලම් කරනවා බලන් ඉන්නව ලු...
හිතේ සංතෝසයක ට තියෙන්නෙ එච්චරයි ලු."
"පව්..."
"ඔව් පව් තමා.."
Labels:
කතන්දර
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment